તું આવ્યો અને ઉજવાય ગયો,
જાણે મહેરામણ સાવ સુકાઈ ગયો.
લકીર સી એ રેખા જીવનની,
મલકાટથી સાવ કાપી ગયો.
હતાં સોહામણાં સ્વપ્ન નયનમાં,
એકજ પલકારે સહજ તોડી ગયો.
તું આવ્યો અને ઉજવાય ગયો,
જાણે મહેરામણ સાવ સુકાઈ ગયો.
કાચી ૠતમાં, ઘનઘોર વનમાં,
આમ્રકોકીલા ઇવ ટહુકી ગયો.
તું આવ્યો અને ઉજવાય ગયો,
જાણે મહેરામણ સાવ સુકાઈ ગયો.
ભેંકાર રણમાં અમૃત સમ વિરડી,
ખિલી ચંદ્રીકાને આમ સુકાઈ ગયો.
કરશે કૃપા સરજનહારા,પૂરશે કોડ અધુરા,
જે વમળમાં આમ અચાનક,
મહેરામણ સો સુકાઈ ગયો.
તું આવ્યો અને ઉજવાય ગયો,
જાણે મહેરામણ સાવ સુકાઈ ગયો.
- મૂકેશ બારીયા
Dedicated to
Naran Khodabhaya
જાણે મહેરામણ સાવ સુકાઈ ગયો.
લકીર સી એ રેખા જીવનની,
મલકાટથી સાવ કાપી ગયો.
હતાં સોહામણાં સ્વપ્ન નયનમાં,
એકજ પલકારે સહજ તોડી ગયો.
તું આવ્યો અને ઉજવાય ગયો,
જાણે મહેરામણ સાવ સુકાઈ ગયો.
કાચી ૠતમાં, ઘનઘોર વનમાં,
આમ્રકોકીલા ઇવ ટહુકી ગયો.
તું આવ્યો અને ઉજવાય ગયો,
જાણે મહેરામણ સાવ સુકાઈ ગયો.
ભેંકાર રણમાં અમૃત સમ વિરડી,
ખિલી ચંદ્રીકાને આમ સુકાઈ ગયો.
કરશે કૃપા સરજનહારા,પૂરશે કોડ અધુરા,
જે વમળમાં આમ અચાનક,
મહેરામણ સો સુકાઈ ગયો.
તું આવ્યો અને ઉજવાય ગયો,
જાણે મહેરામણ સાવ સુકાઈ ગયો.
- મૂકેશ બારીયા
Dedicated to
No comments:
Post a Comment